Thameur Mejri (ur. 1982, Tunis) to malarz kształcony w Instytucie Sztuk Pięknych w Tunisie. Obecnie mieszka i pracuje w Nabeulu w Tunezji.

Twórczość Mejriego zgłębia złożoność ludzkiego istnienia, budując napięcia między pozornie sprzecznymi pojęciami — przemocą i niewinnością, winą i wstydem. Centralnym motywem jego kompozycji pozostaje figura ludzka. Sposób, w jaki artysta energicznie umieszcza ją na płótnie, odsłania intymną relację między obrazem a jego twórcą — jakby były to autoportrety próbujące wyłonić się z niebytu, lecz wciąż niezdolne do pełnego ujawnienia.

Obrazy Mejriego cechuje dynamiczna gra koloru, formy i faktury — napięcie i ruch obecne są zarówno w strukturze płótna, jak i w emocjonalnym ładunku przedstawień. Artysta podejmuje próbę wniknięcia w psychologiczny i emocjonalny krajobraz swoich postaci, ukazując je często w stanie przejścia, niepokoju lub wewnętrznego rozdarcia. Poprzez warstwowanie, zdrapywanie i śmiałe pociągnięcia pędzla tworzy złożone, wielowarstwowe powierzchnie, które zapraszają widza do zgłębienia ukrytych sensów.

Mejri nie boi się konfrontacji z dysonansem — jego prace świadomie podważają tradycyjne pojęcia piękna i harmonii, wybierając zamiast nich fragmentację, napięcie i niepokój jako środki wyrazu.

Sztuka artysty to nieustanny dialog między tym, co widzialne, a tym, co ukryte; między świadomością a podświadomością. Choć jego postaci bywają zdeformowane, rozbite lub niedookreślone, emanują głęboko ludzką obecnością, prowokując u odbiorcy empatię i refleksję.

Za pomocą unikalnego języka wizualnego Mejri porusza tematy uniwersalne — tożsamości, kruchości i poszukiwania sensu w świecie pełnym chaosu.